Een spannende 4e maand!

Hi Allemaal,

Sorry voor het lange wachten, maar er is weer veel gebeurd deze maand. Ik heb de laatste paar weken een spannende tijd gehad omdat ik helaas naar een andere familie moest verhuizen. Mijn eerste familie had wat financiële problemen en had geen au pair nodig omdat de vader thuis was. Het kwam even als een verrassing en zag het even niet meer zitten. Kon weer helemaal opnieuw beginnen, maar ik ben blij dat ik het toch doorgezet heb, want ik heb nu een fantastische familie in een leuke wijk MET BUREN. Ik ben zaterdag 7 februari verhuist. Het afscheid viel me reuze mee en Sydney barste gelukkig niet in tranen uit. Ik ga nog een keer bij ze eten om alles goed af te sluiten en ze hebben gevraagd of ik af een toe een keer bij ze wil oppassen. Ik woon niet zo heel ver van mijn oude leventje vandaan dus ik kan nog steeds alles blijven doen. Ik ben wel in een kleiner huis gaan wonen zonder zwembad, maar heb een mooiere, grotere kamer met ramen en heb weer een eigen auto. Wat een luxe! Ik zit op dit moment in Catonsville dichtbij Baltimore in Maryland. Alles is hier veel anders dan in Potomac. Ik woon echt in een wijk met allemaal mensen om me heen en veel winkels. Voor de supermarkt hoef ik niet meer 20 minuten te rijden. Die zit nu ongeveer om de hoek, maar toch neem ik de auto want je ziet hier niemand lopen. JE BENT EEN AMERIKAAN OF NIET! Ik woon bij de familie Blackman. Mijn hostmom heet Janine. Ze is erg aardig en flexibel. Ik ben haar eerste au pair. Ze heeft twee kinderen. Jack een jongen van 15 die erg aardig is en sociaal. Als ik iets niet weet of hulp nodig heb dan helpt hij me. Ook hebben we Alex. Zij is 12 jaar en het tegenovergestelde van Jack. Ze is erg stil, maar ook erg lief. In de ochtenden breng ik Alex naar school en ze begint nu geloof ik een beetje los te komen. Ik heb een mooie auto tot mijn beschikking. Het is een mooie, zwarte Honda Accord uit 2004. Het rijd heerlijk. Ik breng daarmee Alex naar school en verder is hij voor mij. Ik zal wat foto's erbij doen van mijn nieuwe huis en mijn nieuwe auto!

Ik was de vorige keer gebleven bij dat we het afscheid van mariska gevierd hadden en dat ze nu terug in Nederland zit. Ik geloof dat ze al weer aardig gewend is daar.

We hadden deze maand voor het eerst echt sneeuw op Martin Luther King day. Dat was dikke pret want ik kon met Sydney lekker gaan sleeën van een hoge heuvel. Dat kan erg hard gaan. De scholen waren dicht die dag omdat er zoveel sneeuw was gevallen. Dat was dus een hele dag werken i.p.v. een halve. Dat voelde ik wel aan het eind van de dag. De dag daarna waren ze ook vrij omdat het hard gevroren hard. Gelukkig gingen ze na de 3e dag weer naar school want ik kon niet meer en wist ook niet hoe ik Sydney nog moest vermaken zonder de auto mee te kunnen nemen.

Ook was er deze maand een historisch moment. WAAR IK BIJ WAS! Obama werd president. Dit speelde hier heel erg natuurlijk. De eerste zwarte president in Amerika. Ik kan later tegen mijn kinderen en kleinkinderen zeggen: "Ja, daar was je moeder/oma bij". Ik ben wel trots dat ik als Nederlanders dat heb mogen meemaken. Ik ben op zondag 18 januari naar het concert gegaan bij het Lincoln Memorial. Daar ben ik nog in geweest en dan staat Obama daar opeens en een paar beroemde mensen. Het was gigantisch druk. Ik had met Laura, Ellen en Linda daar afgesproken en zouden elkaar daar tegenkomen. Dat was dus niet het geval, want je kon elkaar niet bellen omdat ze de signalen in dat gebied tegenhielden. Ga dan maar naar 3 Nederlandse meiden zoeken in een miljoenen mensen massa. Dat was niet te doen. Niemand had bereik. Op een gegeven moment hadden ze de ingangen van het concert afgesloten omdat er teveel mensen waren. Gelukkig was ik al binnen, maar was ik op zoek. Ik heb 2 uur gezocht, maar kon ze niet vinden. Ik ben toen maar naar huis gegaan want in je eentje is het nou ook niet echt gezellig en bovendien het concert was bijna afgelopen. Als je dan de metro in moet met die miljoenen mensen dan duurt het even voordat je thuis bent. Uiteindelijk maar goed dat ik eerder weg ben gegaan, want ik hoorde van de andere meiden dat ze er een paar uur over hebben gedaan om de metro in te komen. Ook deze foto's komen er weer aan. Voor leuke filmpjes over dit concert moet je bij Laura's hyves zijn. http://laura-halink.hyves.nl/

De dinsdag erna op 20 januari werd Obama echt als president beëdigd. Dit was gewoon spectaculair en heel bijzonder. Wij dachten vroeg daarna toe te zijn gegaan, maar er waren al mensen vanaf 5 uur 's ochtends. Komen wij daar om 11 uur aan. Alles stond al bomvol tot aan het Washington monument. Je kon niet meer bij het Capital komen. Alle straten waren afgesloten en er was maar één manier om daar te komen. Dat was dus via het Washington monument. Wij zijn dus maar daar gaan staan in de mensenmassa. Er stonden grote schermen waar je alles kon volgen en de mensenmassa kon zien tot aan het Capital. Het was zo bijzonder. We hebben een paar mooie foto's kunnen maken waar ook al die mensen opstaat. En een paar filpmjes waar hij echt wordt beëdigd en hoe alles uitbarst als hij eindelijk President van Amerika is. Mensen begonnen spontaan te huilen. Je weet niet wat je zag. Dit komt zeker in de geschiedenisboeken te staan. Nadat dat was afgelopen was er een parade op een ander punt. Alle mensen moesten uit deze Mall komen met maar 1 uitgang. Gelukkig stonden wij ver achteraan dus we hebben niet zo lang staan wachten als de voorste rijen, maar toch duurde het lang voordat we er echt uit waren. Mensen werden ongeduldig omdat we lang stil stonden. Er werd nog even een hek omgeduwd zodat we meer ruimte hadden, maar sneller ging het er niet door. Er stond namelijk nog een hek met en paar politiemannen erbij. Na zo'n anderhalf uur waren we eindelijk vrij. Alle straten waren vol. We gingen heel langzaam voorruit. Het was erg koud en we hoorde dat de parade een uur was uitgesteld dus besloten om ergens warm te gaan worden en te gaan lunchen. Alles was propvol maar zijn toch maar ergens naar binnen gegaan. We hebben lekker een warm soepje gegeten. De mijne was alweer koud want ik had EEN UUR in de rij gestaan om naar de toilet te gaan. Om 4 uur waren we klaar en hebben besloten om lekker naar huis te gaan. We konden waarschijnlijk niet meer bij die parade komen omdat er zoveel mensen waren en bovendien kon je het op tv nog beter zien. En als we naar de parade waren gegaan dan kwamen we in de mensenmassa terecht als we de metro in willen. Het zou dan nog zo'n 3 uur duren voordat we een metro in kunnen. Thuis heb ik lekker de parade gevolgd en kon zeggen dat ik erbij was toen Obama President werd.

De donderdag erna hoorde ik dat ik helaas naar een andere familie moest. Ik schoot helemaal in de stress en was bang dat ik naar huis moest. Gelukkig stonden zij voor me klaar en is mijn counselor meteen op zoek gegaan naar andere families. Ze had 3 mogelijke familie gevonden. Eén familie woonden in Chevy Chase. Dat is erg dichtbij Washington. Ze hadden 2 kinderen. Twee jongens van 8 en 10. Helaas had ik geen auto tot mijn beschikking en zou ik alles met de metro moeten doen. Dat was voor mij geen optie want alles is hier heel ver van elkaar vandaan en ik wilde niet afhankelijk zijn van een ander. Ik heb haar dan ook snel afgebeld na ons gesprek. De tweede familie woonden in Potomac waar ik nu ook woonde. Ze hebben 3 kinderen. 5, 7 en 8. Dat zou erg druk worden. Bovendien mocht ik niet met de auto buiten Montgomery County komen of ergens blijven overnachten met de auto. Ik zou dus niet naar mijn vrienden in Virginia kunnen gaan. En ik had ook geen zin om afhankelijk te zijn van hun. De derde familie woonde in Baltimore. Het was de familie Blackman. Ik had in een Argentijns restaurantje met haar afgesproken en we hadden een erg gezellige lunch. Ik voelde gelijk een klik en geloof dat zij dat ook had. Ze vertelde me dat ze nu voor het eerst een au pair hadden, maar die beviel niet zo erg omdat ze alleen maar in haar kamer zat en geen band had met de kinderen na 2 maanden. Dat ik toch wel erg vreemd vond. Ze heeft 2 kinderen. Jack en Alex. Jack is 15 en Alex 12. Alex houdt erg van winkelen en dat is mooi. Jack houdt van hagedissen en heeft er een paar in huis. Het klonk allemaal erg positief. Bovendien had ik een eigen auto tot mijn beschikking dat ik toch wel nodig heb als ik in Baltimore ga wonen. Baltimore is toch wel een stukje verder weg. Het is niet zo heel ver weg, maar wel verder dan Potomac. Nadat we afscheid hadden genomen moest ik goed nadenken over wat ik wilde. In de auto kreeg ik een berichtje van Janine (de Blackman familie) die het erg gezellig vond en wenste me veel succes met mijn keuze. Dat vond ik erg lief en wist eigenlijk al wat ik wilde, maar wilde niet overhaast beslissen. De volgende dag heb ik haar gebeld en vertelt dat ik graag voor haar zou willen werken. Ze was erg blij en ik opgelucht dat ik een leuke familie had gevonden. Mijn eerste familie was ook blij dat ik een leuke familie had gevonden en heeft me erg goed gesteund in dit proces. Ik zou zaterdag 7 februari gaan verhuizen.

Alles ging daarna heel snel. Mijn lieve vriendinnetje Laura heeft me dat weekend erg goed gesteund en had aangeboden om bij haar te blijven slapen dat weekend. We zijn naar een ijshockeywedstrijd geweest van de FBI en daar moest ik voor zijn van Matt (hostdad van Laura) anders mocht ik niet blijven slapen. En o, ja! Het huis niet afbranden. Ik heb dat met hem afgesproken en het was een leuk weekend. We hebben ook met Will en Brandon gepoold. Dat was heel gezellig. Wie Will is dat moet je maar aan Laura vragen! Ik geloof dat ze elkaar erg mogen. En nee! Ik doe niet aan vriendjes in Amerika. Veel te veel gedoe. Ik kan nu lekker genieten. Bovendien wil Susan dat ik weer naar huis kom!

Het was al heel snel zaterdag. Ik had de laatste paar dagen niet zo goed geslapen en was erg nerveus. Ik wist niet waar ik terecht zou komen, hoe het huis eruit zag, hoe de kinderen waren en hoe mijn kamer eruit zag. We hadden om 2.30 afgesproken. Ik had al een paar koffers ingepakt en die 2 koffers zaten al vol. Zaterdag heb ik mijn laatste spullen in tassen gepropt. Ik wist niet dat ik zoveel troep had. Ik ben hier met 2 koffers aangekomen en heb er nu 3 nodig. Ik ben hier maar 4 maanden en heb er nog 8 te gaan. Ik geloof toch wat minder inkopen doen. Of is er iemand die aanbied om hier op vakantie te komen met een extra lege koffer. De ticket moet je zelf betalen! Slaapplaats heb ik hier!

Na een spelletje met de familie Giunta te hebben gespeeld was het dan eindelijk zover. De familie Blackman zou me op komen halen. Ik vond het erg spannend en was bang voor het afscheid. Dat viel gelukkig allemaal erg mee. De families hebben kennis met elkaar gemaakt en daarna mijn spullen in de auto gezet. Het was nu toch echt tijd om afscheid te nemen van hun. Gelukkig huilde Sydney niet, maar wilde wel mee. Ik heb de familie een hug gegeven en afgesproken om nog een keer te komen eten. Ook vroegen ze nog of ik een keer wilde oppassen dus dat is ook wel erg leuk. In de auto werd de spanning toch wel minder. Janine was erg aardig en heeft me een beetje van de buurt laten zien. Eenmaal bij het huis was het wel even schrikken. Het is een stuk kleiner en er is geen zwembad. Er stond een mooie zwarte Honda buiten en hoopte dat die van mij was. Gelukkig bleek dat ook zo te zijn. Binnen viel het allemaal erg mee. Het is erg knus en gezellig en mijn kamer een stuk groter en lichter dan mijn vorige. Nadat ik alle spulletjes uit had gepakt zag het er heel gezellig uit. De kinderen zijn super aardig en helpen me als ik om hulp vraag. Dan hebben we ook nog Pepper. Zij is een lieve hond. Ze is zo´n lassie hond, maar dan met zwarte en witte haren. Ze slaapt in mijn kamer als de deur open is en houdt van aandacht. Jonathan de vriend van Janine komt uit Engeland en dat kan je horen aan zijn accent. Zijn zoontje Matthew van 5 is heel lief maar ook druk. Ze slapen hier 2 keer in de week. Gelukkig hoef ik daar niet voor te zorgen. Zondag zijn we gaan klimmen, want Jonathan houdt van klimmen en doet dat één keer in de zoveel weken met een vriend bij de Potomac river. Daar heb je hoge rotsen waar ze dan opklimmen. Ik mocht ook klimmen. Het was erg leuk en vermoeiend. Maandag was het dan zover. Het was mijn eerste echte werkdag. Om 6.30 weer mijn bed uit om de lunch van Alex te maken en dan haar naar school te brengen. Jack heeft thuis les vanwege persoonlijke reden. Gelukkig was Janine thuis en heeft me begeleid die dag. Vorige week ben ik met mijn college gestart. Early child hood and development. Het is erg zwaar, maar ook leuk. Ik was wel weer erg moe na de eerste dag.

Ik heb het dus weer erg goed getroffen en heb geluk want het zou ook anders geweest kunnen zijn. Ik zal een paar leuke foto´s erbij doen met mijn nieuwe huis en de familie.

Ik hoop dat ik jullie een beetje goed op de hoogte heb gebracht en voor diegene die me willen schrijven. Mijn adres is 418 Crosby Road, Catonsville Maryland 21228 in USA. Je mag natuurlijk ook altijd mailen.

Ik hoop weer tot de volgende keer!

En dan nu de foto's!

http://www.facebook.com/album.php?aid=11067&l=b6145&id=1551237815

http://www.facebook.com/album.php?aid=11061&l=f51da&id=1551237815

http://www.facebook.com/album.php?aid=11062&l=dd5c1&id=1551237815

http://www.facebook.com/album.php?aid=11063&l=f1fb6&id=1551237815

http://www.facebook.com/album.php?aid=11064&l=b425d&id=1551237815

http://www.facebook.com/album.php?aid=11065&id=1551237815&l=00552